جزئیات نهان در نحوه پوشش وایکینگ ها
در طول سال‌ها، دلایل زیادی وجود داشته که ما رو به تماشای عناوین مختلف وایکینگی وادار کرده، از صحنه نبردهای فوق‌العاده گرفته تا دسیسه‌های سیاسی و دلایل دیگه که یکی از موارد جالب و ثابت در تمامی عناوین، جزئیات خیره کننده ای بود که در بخش طراحی روی پوشش وایکینگ ها انجام گرفته است. مثلا در سریال وایکینگز، چه در مورد خود وایکینگ ها صحبت کنیم و چه در مورد دشمنان قسم خورده اونها، همگی سبک خاصی رو دنبال میکردن و جزئیات خاصی رو در خودشون جای داده بودن. جزئیاتی که به عنوان عرضه‌کننده و فروشگاه محصولات وایکینگی، نمی‌تونستیم تحسین‌شون نکنیم.
حالا که این سریال استثنایی چند سالی هست که به اتمام رسیده، چرا یه نیم نگاهی به این جزئیات پنهان شده در پوشش شگفت‌انگیزی که شخصیت‌ها در طول نمایش به ما نشون دادن، نندازیم؟ در اینجا به جزئیاتی می پردازیم که هرگز در مورد لباس‌های وایکینگ‌ها توجه نکرده‌اید! کی میدونه، شاید برای هالووین بعدی الهام بگیرین!
رد پای حیوانات در پوشش وایکینگ ها
نکته خیلی مهمی که باید همیشه در خاطرمون داشته باشیم اینه که اونها در سرزمین‌هایی زندگی میکردن که به خاطر دمای بسیار پایین، از پوشش گیاهی به خصوصی برخوردار نبوده و بزرگترین منبع برای تولید پارچه، پشم و پوست گوسفند و سایر حیوانات بوده. البته با در نظر گرفتن مهارت وایکینگ‌ها در تجارت، میشه گفت که پارچه‌هایی مثل کتان، ابریشم و… از محل‌های دیگری تهیه می‌شدن.
همونطوری که در سریال هم مشاهده کردیم شنل‌های بلند و پشمی در پوشاک مردان و زنان وایکینگ آیتمی رایج و ضروری برای گرم موندن توی محیط سرد شمال اروپا به شمار می‌رفت. بعضی از مردان وایکینگی، نوعی شیپور از جنس شاخ حیواناتی مثل گاو هم به کمرهای خودشون می‌بستن که هدف از استفاده اون، خبر دادن از خطر، حمله به محل استقرارشون، اعلام حضور و یا درخواست کمک بود. این شیپورها اغلب منقش به طرح‌های مختلف، سمبل‌های اساطیری و… بودن.
چیزی که سریال به ما نشون داد این بود که وایکینگ ها آدم های وحشی بودن که به هیچ بنی بشری که سر راهشون قرار میگرفتن رحم نمیکردن! اما در حقیقت، اونها انسان‌هایی فوق‌العاده تکامل‌یافته بودن، که از خیلی از آدم های اون دوران و زمان باستان تمیزتر بودن. درحدی که مردان وایکینگ حتی برای نبرد با اونها لباس‌هاشون رو عوض میکردن!
اگر فن سریال وایکینگز باشین، حتما متوجه شدین که اونها چندین خدا رو می پرستیدن که خیلی از اونها مربوط به طبیعت بودن و این دلیل دومی هست که استفاده از پوست حیوانات مثل چرم و خز توی لباس‌هاشون خیلی رایجه… چیزی که طراح لباس، جوآن برگین، به شدت در طراحی لباس های سریال استفاده کرد! جالب شد نه؟
عشق به چرم!
کار با چرم یکی دیگه از مهارت‌های وایکینگ‌ها بود. تاریخدانان کفش‌ها و چکمه‌های چرمی پیدا میکردن که با بررسی‌های متعدد، به تسلط وایکینگ‌ها بر چرم و کفاشی پی می‌بردن. اونها برای دوختن تکه‌های چرم به همدیگه و تولید کفش، از سوزن‌های استخوانی و فلزی، و نخ‌های پشمی استفاده میکردن.
جالبه بدونید که وایکینگ ها چرم رو دوخته و اون رو پشت و رو میکردن تا جای دوخت و سوراخ‌های سوزن رو به داخل باشه و با انجام این کار باعث ضد آب شدن کفش‌ها و کارآمدی بیشتر در محیط زندگیشون بودن.
اما یکی از خلاقانه‌ترین ابداعات وایکینگ‌ها، پوشاک ضد آب بود که با حرارت دادن چرم با روغن‌های به خصوص، چکمه‌ها، پیراهن‌ها و شلوارهای ضد آب تولید میکردن تا کارهایی مثل ماهیگیری توی آب‌های سرد و یخ زده شمال اروپا، با راحتی بیشتر انجام بشه.
نشون دادن تسلط به این مهارت ها به خوبی توسط طراح لباس سریال دیده میشه جوری که از هیچ فرصتی برای نشون دادن جنس چرم در پوشش وایکینگ ها دریغ نکرده و این موضوع رو کاملا نشون داده.
تزئینات لباس ها
لباس‌های وایکینگ‌ها ظاهر ساده و معمولی نداشت چون این نشون دهنده فرهنگشون بود. این فرهنگی بود که به ظاهر خوب خودش افتخار می کرد و فقط به ریختن خون و رفتن به جنگ علاقه نداشت. در واقع، خیلی از لباس‌های اونها آراسته و تزیین شده بودن، چیزی که ممکنه تعجب برانگیز باشه! تزئینات ظریف و مردمان وایکینگ!
به همین دلیله که جوآن برگین، طراح لباس، جزئیات متعددی رو در لباس‌های این سریال به ما نشون داد که شامل استفاده از خطوط نقره‌ای، به کار بردن فلز در کنار تکه‌هایی از جواهرات و تزییناتی که فرهنگ وایکینگ‌ها رو به‌طور دقیق از طریق لباس‌هایی که شخصیت‌ها به تن دارن متمایز می کنه. حتما به لباس های رگنار یا همسرانش در طول سریال دقت کنید چون به راحتی میشه ظریف کاری و دقتی که روی لباس هاشون انجام شده رو تشخیص داد.
نمادشناسی لباس ها و علاقه به جواهرات
با توجه به اینکه فرهنگ وایکینگ ها پر معنی و غنی محسوب میشه، انتظار می‌ره که وایکینگ‌ها نماد مردم و اعتقاداتشون رو روی همون لباس‌هایی که میپوشن، به کل دنیا نشون بدن. بهترین مثال در این مورد در لباس های رگنار خودش رو نشون میده و اونم نماد کلاغ برای رهبر خود وایکینگ هاست.
خیلی از لباس‌های رگنار، به‌ویژه لباس‌هایی که توی نبردها استفاده می‌کنه، نشانی روی خود داره که روی اون تصویر یک کلاغ وجود داره. این نماد نشان دهنده ارتباطش با خدای اودین هست، چون در اساطیر نورس، کلاغ‌ها پیام‌آوران خدا هستن.
چکشِ ثور یا میولنیر (Mjolnir)، نمادی از سلاح خدای رعد و برق، باروری و قدرت بدنیه که این چکش به نشونه قدرت به صورت گردنبند، آویز‌های مختلف و سگک کمربند در بین وایکینگ‌ها حمل می‌شد.
درخت زندگی یا ایگدراسیل (Ygdrasil) درختی غول پیکره که در قصه‌های وایکینگی، دنیاهای مختلف رو به هم وصل کرده و منشأ مرگ و زندگی است. سمبل این درخت بر روی گردنبند‌های مدال مانند، به نشونه ایمان به ادیان نورس استفاده می‌شد.
گِره اودین یا والکنوت (Valknut) سمبلِ مربوط به خدای جنگ، مرگ و دانشه که به شکل سه مثلتِ گره خورده است. این سمبل روی زره‌ها، سلاح‌ها، جواهرات و پوشاک حکاکی و چاپ می‌شد و فقط جنگجویان این سمبل رو حمل میکردن. اطلاعات بیشتر در مورد این نماد را میتوانید در مقاله سمبل والکنوت؛ زندگی پس از مرگ وایکینگ‌ها مطالعه کنید.
سبمل‌های حیواناتی مثل کلاغ، خرس، گرگ، اژدها و… به منظور حمل قدرت‌های ماوراییِ این موجودات، حمل می‌شدن. خرس نماد شجاعت، جنگاوری، خشونت و قدرت، جواهرات یا پوشاک ساخته شده از پوست گرگ هم نمادی از استقلال، وفاداری، علاقه به خانواده، قدرت و شجاعت بود که در پوشش وایکینگ ها استفاده می‌شد. در نهایت، سبمل اژدها، شاید بیشتر از هر موجودی در جواهرات اونها دیده می‌شد. این حیوان خیالی، نمادی از هرج و مرج، نابودی و خطره و همچنین نمادی از تغییر و پدید آمدن چیزهای جدید هم به شمار می‌ره. تمامی این سمبل‌ها بر اکثر جواهرات و پوشاک اونها حکاکی و چاپ می‌شدن؛ از سگک کمربندها گرفته تا تزیینات موی سر و ریش.
وایکینگ های عشق رنگ
به اندازه کافی عجیب هست که وایکینگ ها، این جنگجوهای خشن عاشق چیزی باشن چه برسه به رنگ های روشن یا شاد! خیلی واضحه که در اون دوران رگنار و لاگرتا نمیتونستن به نزدیک‌ترین مرکز خرید برن و یک لباس قرمز یا یک شنل سبز زیبا بخرن، اگرچه تصورش واقعا جالب و سرگرم کننده است!
اما وایکینگ‌ها به این نکته توجه داشتن که لباس‌های خودشون رو با وسایلی که در اختیار داشتن به رنگ‌های شاد و زنده رنگ کنن که اغلب برای این کار از انواع توت‌ها، گل‌ها و گیاهان دیگه استفاده میکردن. این دقیقاً همون تکنیکی است که در لباس های سریال استفاده شده! میشه گفت طراح این کار رو واقعا عاشقانه انجام داده و حتی از تیم طراحی خودش می خواسته که لباس هارو با دست و با استفاده از میوه ها و گیاهان رنگ آمیزی کنن و این شد که پوشش وایکینگ ها در مجموعه وایکینگز رنگ و لعاب خاصی داشت.
عنصری به نام آهن
باید گفت حجم کاری که روی تک تک تکه‌هایی که شخصیت‌ها پوشیده‌ان، واقعا شگفت‌انگیزه. یادتون باشه که ما اینجا در مورد قطعات ساده صحبت نمی کنیم و تیم طراحی لباس سریال وایکینگ ها برای اطمینان از اینکه دقت تاریخی کافی داشته باشه، تلاش زیادی کردن.
ستودنی‌ترین قسمت کار، جزئیات شدیدیه که روی آهن‌کاری لباس‌های جنگی انجام شده و همگی توسط یک تیم متخصص فلزکاری که در محل حضور داشتن، به صورت دست ساز طراحی شده و به همین دلیل سطح جزئیات انجام گرفته باورنکردنیه!
آیا در این دنیا چیزی حماسی تر از صحنه های نبرد در وایکینگ ها وجود داره؟
چه کسی می تونه فیلمبرداری درخشان قسمت “به دروازه ها” رو فراموش کنه! یا سکانس های باورنکردنی “رگناروک”(Ragnarok)؟ نبرد و خونریزی برای وایکینگ ها رایج بود، به این معنی که زره اونها نقش مهمی در نحوه لباس پوشیدنشون داشت. از طرفی رگنار برای اینکه شهرتش به عنوان یک جنگجوی سرسخت رو چند درجه بالا ببره، عمداً پوششی کهنه و پاره شده به تن میکرد تا به نظر برسه که از ده‌ها نبرد جان سالم به در برده!
مدل مو و آرایش
خط چشم منحصر به فردی که افراد مختلف در سریال استفاده می‌کنن، جزو یکی از موارد دقیق تاریخی در مورد وایکینگ هاست. این خط چشم که به سرمه معروفه، پودر تیره‌رنگیه که از بادام سوخته، سرب، مس اکسید‌شده و سایر مواد تشکیل میشه. شخصیت‌های گوناگونی در طول این سریال، مانند لاگرتا و فلوکی از این نوع گریم و آرایش عجیب و غریب استفاده می‌کنن. که گفته می‌شود این گریم، هم برای مردان و هم زنان و برای ایجاد جذابیت و جلب توجه جنس مخالف کاربرد داشته اما اگر بخواهیم روی این موضوع کمی عمیق‌تر بشیم، این نوع خط چشم به انحراف یا جذب تابش شدید نور خورشید و به طور کلی محافظت از بینایی هم کمک می‌کنه که با توجه به نبود عینک در هزاران سال پیش، حرکتی معقول بوده.
عموما در داستان‌های تاریخی و درام محبوب، از مدل موهای معمولی بلند، نامنظم و شلخته استفاده میشه اما در وایکینگ‌ها، تعدادی از شخصیت‌ها از مدل موهای منحصر به فردی برخوردارن که در نوع خودش خیلی جالبه. البته بر اساس منابع مختلف، وایکینگ‌ها اغلب سر خودشون رو می‌تراشیدن تا راحت تر از کلاه‌خود استفاده کنن.
علاوه بر این، در سریال زیاد میبینیم که بعضی از اونها، موهاشون رو خیلی بلند نگه می‌داشتن و به عقب می‌کشیدن یا اونها رو به همراه ریش‌ها می‌بافتن.
سریال وایکینگ‌ها، شخصیت‌های مختلفی اعم از مردان و زنان رو نشون میده که از عناصر هر دو سبک استفاده می‌کنن. رگنار در قسمت‌های اولیه سریال ترکیبی از هر دو مدل رو استفاده می‌کنه و خیلی از شخصیت‌های زن مثل لاگرتا و توروی هم در قسمت‌های مختلف سریال، موهای خودشون رو میبافن!
به طور کلی استفاده از چرم و آهن، موهای خیلی بلند یا سر به کل تراشیده، خالکوبی های زیاد حتی تو توی صورت، آرایش های سیاه و … از جمله جزئیاتی بودن که توی این مقاله بهشون پرداختیم و امیدواریم لذت برده باشید!
شماهم دلتون میخواد توی زمان وایکینگ ها زندگی میکردید و یه استایل این شکلی جذاب داشتید یا الان دارید؟
چیزهای دیگه ای هم در پوشش وایکینگ ها هست که ما ازش بی خبریم؟ نظرتون در مورد این موارد چیه؟ برامون کامنت کنید.
